143 нито на личните морални чувства, те обясняват желанието си непосредствено: „Той има нужда от моята помощ“.
Още на 3-4 години децата демонстрират правилни морални преценки и оценки.
Те знаят, че споделянето е добро, но присвояването на чужди вещи е лошо и твърдят, че биха споделили сладкишите си с другите. В реална житейска ситуация обаче само малцина са в състояние да споделят с връстниците си. На 5-7-годишна възраст дисоциацията на вербалното и реално поведение постепенно се
премахва поради факта, че положителните морални норми също започват да преобладават по отношение на практиката на реалния живот на детето.
На шестгодишна възраст много деца вече са способни да са съпричастни както с успеха, така и с неуспеха на своите връстници, готови са да им помогнат и да ги подкрепят, да ги утешават и да правят отстъпки. [63, 70 и др.]
Сподели с приятели: